Rivers Of Nihil καλλιτέχνες που μπορούν να αναμίξουν άψογα την ατμόσφαιρα με το σφοδρό death metal. Στο τρίτο άλμπουμ τους φαίνεται η εξέλιξη τους να φτάνει σε υψηλό επίπεδο. Συνθέτουν ένα αριστούργημα το ‘Where Owls Know My Name’ που δεν αφήνει κάποιο πεδίο ανέπαφο. Μελωδία, τεχνική, ωμότητα,, ατμόσφαιρα, extreme και αυτοσχεδιαστικά μέρη όλα θα τα βρεις εδώ μέσα.
Οι κιθάρες σε παρασέρνουν στα τραγούδια και σε μεταφέρουν στους δυο αντίθετους κόσμους γαλήνης και επιθετικότητας. Οι ρυθμοί που χρησιμοποιούν είναι από πολύ απλοί ως πολύ πολύπλοκοι. Τα μπαλαντοείδη σημεία εισαγωγών και γεφυρών μέσα στα κομμάτια είναι αξιαγάπητα με το μπάσο να προεδρεύει. Πρέπει να προσθέσω ότι το μπάσο είναι θεσπέσιο σε όλο το δίσκο παρατηρήστε το. Η φωνή είναι μια καλή κλασική death φωνή που πολλές φορές καταφέρνει να σε εναρμονίσει με το θέμα. Τα καθαρά φωνητικά, που επίσης δένουν, ίσως θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται λίγο περισσότερο. Στα πλήκτρα και το σαξόφωνο που χρησιμοποιούν παίζουν με δυο τρόπους άλλοτε μαζί με την μουσική και άλλοτε σαν να σολάρουν σε μια παραφωνία που προσφέρει όμως συναίσθημα, το ίδιο ισχύει και στα σόλο κιθάρας. Στον ντράμερ έχει ανατεθεί πολύ δύσκολο έργο και τα βγάζει πέρα αξιόλογα.
Οι Rivers Of Nihil είναι τόσο χαμαιλέοντες που θα μπορούσες να απαριθμήσεις πολύ μεγάλο αριθμό νέων και παλιών συγκροτημάτων που θυμίζουν. Δεν θα κάτσω να το κάνω όμως, θα αφήσω να τα φανταστείτε από μονοί σας όταν το ακούτε. (9)
Κωνσταντίνος Παϊζάνος