Αδιαμφισβήτητα ο χώρος που κινούνται οι πολυαγαπημένοι Γερμανοί Heretoir δηλαδή ο post (από rock μέχρι black) έχει μια τάση να κινείται στις παρυφές του mainstream και δεν ξέρω αν με εξοργίζει η με ευχαριστεί. Εγωιστής γαρ σκέφτομαι ότι είναι αδικία για μένα που ακούω από τα τέλη των 80’s μουσικές, τέτοια διαμάντια να τα ακούνε κ ακροατές που έχουν απλώς επιδερμική επαφή ή το ακούν από μόδα αλλά και αλτρουιστής παράλληλα λέγοντας ότι επιτέλους μπάντες όπως οι Heretoir θα τύχουν της αναγνώρισης που τους οφείλεται. Μέχρι βέβαια να αποφασίσω σε ποιό από τα δύο κομμάτια μου θα γείρω έχω ήδη πατήσει το repeat στο cd για επαναλαμβανόμενη ευχαρίστηση. To πρώτο τους άλμπουμ που μας έφερε όλους πιο κοντά έχει ήδη μπει σε λίστες με τα πλέον αγαπημένα του χώρου και με τη δεύτερη και πιο πρόσφατη απλά βάλανε το κερασάκι στην τούρτα. Το αποτέλεσμα είναι πανέμορφο και εξοργιστικά εντυπωσιακό. To The Circle όπως τιτλοφορείται πραγματικά δίνει στον ακροατή μια κλωτσιά στα μπιπ ώστε να τον τοποθετήσει σε κατάσταση “σοβαρής ακρόασης” για να μην πάει ούτε δευτερόλεπτο χαμένο. Μουσικά οι Heretoir κάνουν το μεγάλο άλμα σε σχέση με το ντεμπούτο τους. Οι μελωδίες συμπράττουν δυνατά με το drumming και οι επίμονες-έντονες κιθαριστικές διαδρομές παντρεύονται αψόγως με τις μπασογραμμές και τα ακουστικά ιντερλούδια καθώς και με τα ambient ηχοτρόπια που συχνά πυκνά κάνουν την εμφάνιση τους. Όλα αυτά έχοντας το κάλυμμα της σκοτεινής επιδερμίδας η οποία τσιτώνεται όταν τα φωνητικά αναλαμβάνουν τον ρόλο του συναισθηματικού φορτιστή μιας και ο Eklatanz δίνει από χαλαρές φωνές μέχρι harsh black διαδρομές κάνοντας το ταξίδι ακόμη πιο ευφυές. Βέβαια σε αυτό το τελευταίο συνηγορεί και το γεγονός ότι ο επίσης αγαπημένος Neige των Alcest κάνει μια εμφάνιση έκπληξη στο τραγούδι “Laniakea Dances“.
Από όποιο σημείο και να το δεις το The circle είναι ένα παθιασμένο άλμπουμ που όταν χρειάζεται σου δίνει την τραχύτητα – επιθετικότητα που επιβάλλεται και όταν “πρέπει” σε κατευθύνει σε πιο ήρεμα-ατμοσφαιρικά τοπία που φτάνουν μέχρι και την πιο avant garde ματιά των απαιτητικών ακροατών. Η διάρκεια της πάνω από μιας ώρας κλιμακώνει άψογα την ανάγκη για το νεωτεριστικό που έχει ο ακροατής χωρίς να τον κάνει να βαρεθεί καθόλου. Εν κατακλείδι μουσικά μα και αισθητικά το The Circle των Heretoir είναι ένα φετινό κόσμημα και σίγουρα θα φιγουράρει στις λίστες στο τέλος του έτους. Δώστε την ευκαιρία στον εαυτό σας έστω και αν δεν ανήκετε στη σέκτα των post καταστάσεων να το αφουγκρασθείτε. To πιθανότερο να βγείτε πολλαπλώς κερδισμένοι και σε περίπτωση που επιθυμείτε να τους δείτε ζωντανά όπως εγώ καλό θα ήταν να κανονίσετε ταξιδάκι για την γείτονα Ιταλία όπου θα εμφανιστούν μαζί με τους Ghost Bath το καλοκαίρι. (9)
To άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 24 Μαρτίου απο την Northern Silence Productions.
Η αφίσα της ευρωπαικής περιοδείας:
