Οι Kreator στο καινούριο άλμπουμ ακούγονται ανανεωμένοι με τα περισσότερα τραγούδια να ανήκουν στην old school thrash metal σκηνή. Αναμιγνύουν το thrash με την μελωδία με ένα ισορροπημένο τρόπο. Αυτοί οι βετεράνοι της σκληρής μουσικής βγάζουν πολύ ενεργεία και τα τραγούδια τους έχουν πολλά σημεία που σου μένουν. Δεν ξέρω όμως αν οι οπαδοί τους περίμεναν μόνο αυτό από αυτούς.
Υπάρχουν κάποιοι πειραματισμοί στον ήχο με ορχηστρικά περάσματα, πιάνο και γκάιντα αλλά είναι τόσο σύντομα που μπορεί να μην τα παρατηρήσεις. Τα riff στις κιθάρες νομίζεις ότι τα έχεις ακούσει σε παλιότερα τραγούδια τους τα solo όμως είναι αρκετά καλά. Η φωνή του Petrozza με αυτό το οργισμένο ύφος είναι χαρακτηριστική και με μουσικότητα αλλά λίγο σαν εξασθένησε μέσα στο χρόνο. Το rhythm section παραμένει στερεότυπο και δεν προσθέτει κάτι καινούριο στον ήχο τους, στην ηλικία του Ventor όμως το να παίζεις τέτοια τύμπανα το θεωρώ κατόρθωμα. Η γυαλισμένη παράγωγη που έχουν από το “Enemy Of God” και μετά τους κάνει να ακούγονται πιο ψαρωτικοί. Οι στίχοι των Kreator ποτέ δεν μου άρεσαν, η μουσική ήταν αυτό που με κέρδιζε σ’ αυτούς και εδώ αποδεικνύουν άλλη μια φορά ότι δεν έχουν κάτι καινούριο να δώσουν και επαναλαμβάνονται.
Αυτό το άλμπουμ έχει μια πιο μελωδική στροφή από το τελευταία τους και το παρατηρείς ακόμη περισσότερο από την μέση και μετά. Ακούστε το “Army Of Storms” πόσο πιασάρικα riff έχει και το “Hail To The Hordes” πόσο επηρεασμένο είναι από το κλασικό metal. Αυτή η αλλαγή νομίζω είναι προς όφελος τους γιατί ικανοποιεί και αυτούς που τους ήθελε να ακούγονται thrash αλλά και αυτούς που τους ήθελε πιο μελωδικούς.
Το “Gods Of Violence” κυκλοφόρησε 27 Ιανουαρίου 2017 μέσω Nuclear Blast και σε αυτό το τέλμα που έχει παρ έρθει το thrash οι Kreator βγάζουν κάτι που το αναζωογονεί και είναι διασκεδαστικό ταυτόχρονα. Σίγουρα πιστεύω ότι θα μπορούσαν κάτι καλύτερο. Θα μπορούσαν όμως να έχουν βγει στη σύνταξη με τόσα που έκαναν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτοί όμως συνεχίζουν αξιοπρεπώς και δημιουργικά. (7,5)
Κωνσταντίνος Παϊζάνος