Alcest. Μια λέξη άγνωστη για τον περισσότερο mainstream κόσμο. Νιώθοντας εκστασιασμένοι λοιπόν όσοι είχαν την τύχη να ξέρουν ότι επρόκειτο να δουν τη μπάντα που γέννησε το blackgaze, οδηγήθηκαν στο Fuzz, αν και Δευτέρα. Και δεν ήταν λίγοι.
Το κατά τη γνώμη μου υψηλού επιπέδου venue ταίριαζε απόλυτα με το ύφος του live. Τη βραδιά λοιπόν άνοιξαν οι δικοί μας Amniac οι οποίοι μου άφησαν ιδιαίτερα καλή εντύπωση. Σίγουρα αξίζουν δεύτερη αυτιά. Σαφέστατα το highlight του setlist – το οποίο αποτελούνταν από τέσσερα κομμάτια ήταν η εξαιρετική διασκευή του “Without You I’m Nothing” των Placebo. Τα πρώτα (μη σας πω και τα δεύτερα) ποτά τέλειωσαν μαζί με το ευχάριστο μουσικό ζέσταμα.
Με σύντομες διαδικασίες η μορφή του γάλλου με το σήμα κατατεθέν στο λαιμό (ένα φτερό παγωνιού) ανέβηκε στη σκηνή και ακολούθησαν οι εξίσου εξαίρετοι μουσικοί σύντροφοι του Indria στο μπάσο, Winterhalter στα τύμπανα και δεύτερο μισό των Alcest, και Zero στην κιθάρα). Μετά από το σύντομο και προσωπικά αδιάφορο “Οnyx” οι αισιόδοξες νότες του “Kodama” ήχησαν χωρίς κανένα χαιρετισμό. Δε χρειαζόταν άλλωστε. Μπάντα και κοινό κατευθείαν μπήκαμε στο κλίμα. “Je Suis D’ailleurs” η τρίτη επιλογή του πιο πρόσφατου δίσκου “Kodama” η οποία εκτελέστηκε άψογα. Με άκρατη απλότητα ο Neige μας ευχαρίστησε για την υποστήριξη. Ακολούθησαν τα εξαιρετικά αγαπημένα στο κοινό “Écailles de Lune – Part 2”, και “Autre Temps”. Καθόλη τη διάρκεια του live οι υπόλοιποι μουσικοί παρέμειναν σιωπηλοί και προτίμησαν τη μουσική ως μέσο επικοινωνίας παρά κινήσεις και νοήματα, όπως και ο Neige του οποίου η εσωστρέφεια τον περιόρισε στα άκρως απαραίτητα, κάνοντας τον να φαίνεται ακόμα πιο χαριτωμένος. Το προσωπικά αγαπημένο Oiseaux De Proie ακολουθήθηκε από το επίσης καινούριο Eclosion, και εκεί έλαβε τέλος η προώθηση του Kodama. Σειρά είχαν τα Les Voyages de l’Âme και Sur l’océan couleur de fer τα οποία κορυφώθηκαν σαν εμπειρία με τη βοήθεια του φωτισμού. Η προσπάθεια των Alcest να μας χαρίσουν στιγμιότυπα από όλη την καριέρα τους ήταν επιτυχής. Η συναισθηματική κορύφωση έφτασε στο τέλος, όπου το Là Où Naissent Les Couleurs Nouvelles ευχαρίστησε και τους πιο απαιτητικούς ακροατές. Το Délivrance όπως προανήγγειλε ο Neige ήταν το τελευταίο κομμάτι της βραδιάς και ο πιο γλυκός και μελαγχολικός χαιρετισμός που θα μπορούσε να υπάρξει. Κανένα encore, καμία υπερβολή.
Μιάμιση ώρα μουσικών αντιθέσεων, εναλλαγές κραυγών και ψιθύρων, καλού κοινού και εξαιρετικού setlist συνέθεσαν μια πολύ όμορφη μουσική μυσταγωγία που θα την θυμόμαστε για καιρό. Until next time..
Setlist:
1. Onyx
2. Kodama
3. Je suis d’ailleurs
4. Écailles de Lune – Part 2
5. Autre Temps
6. Oiseaux De Proie
7. Eclosion
8. Les Voyages de l’Âme
9. Sur l’océan couleur de fer
10. Là Où Naissent Les Couleurs Nouvelles
11. Délivrance